Het leesonderwijs en onze schoolbibliotheek spelen een centrale rol op school. Zo wordt elk jaar de Kinderboekenweek gevierd met een kijkavond en doen we mee aan het Nationale Voorleesontbijt en de Nationale Voorleesdagen.
Naast deze extra activiteiten proberen we o.a. door de inzet van de bibliotheekmedewerkster het leesplezier bij de kinderen te vergroten, zodat ze uiteindelijk meer gaan lezen. Tot slot wordt er elke dag op vaste tijden vanaf groep 3 gelezen. Leerlingen die extra moeten oefenen brengen we in kaart. Zij lezen met hulpouders en leerkrachten extra om zo de kwaliteit van het lezen te verbeteren.
Steeds vaker gaan kinderen met een taalontwikkelingsstoornis (TOS) en slechthorende (SH) kinderen naar een gewone basisschool. TOS is een aanlegstoornis die voorkomt bij vijf tot zeven procent van alle mensen. Kinderen met TOS hebben veel moeite met het leren van hun moedertaal. De problemen verschillen per kind en leeftijd.
Kentalis medium voorziening
De Bolder wil deze kinderen een passende en uitdagende onderwijsplek bieden. Samen met Kentalis geven we deze begeleiding vorm. Kentalis is een Nederlandse organisatie die onderzoek, zorg en onderwijs biedt aan mensen met beperkingen in horen en communiceren doordat ze bijvoorbeeld doofblind, doof of slechthorend zijn, of omdat ze communicatieproblemen hebben door een taalontwikkelingsstoornis met problemen in spraak en taal.
Omdat we op deze manier ons taalaanbod en taalonderwijs optimaliseren, hebben alle kinderen van onze school profijt van deze samenwerking.
Wat we verder doen om ons taalonderwijs te verbeteren:
Goed lezen vinden wij op school erg belangrijk. Door te lezen neemt o.a. de woordenschat, kennis en taalvaardigheid toe. Maar wat nu als lezen moeizaam gaat? Vaak is er dan minder plezier en gaat het kind minder lezen. Terwijl een kind juist veel moet lezen, zeker als het hij of zij dit lastig vindt.
Naast de inzet van de leerkrachten, de samenwerking met de bibliotheek Smallingerland en de inzet van leescoördinatoren werken we –na een geslaagde pilot- met een therapiehond die we inzetten als voorleeshond. De hond heet Bumper.
Bumper is door onze onderwijsassistent opgeleid tot therapiehond en zij begeleidt twee tot drie keer per week een aantal leerlingen die lezen lastig vinden of weinig leesplezier hebben.
Naast het lezen wordt Bumper - in overleg met groepsleerkracht/ib'er en ouders- ook ingezet als therapiehond. Door tijdens het praten of werken Bumper naast je te hebben en te aaien lukt het deze leerlingen tot rust te komen en zich beter te uiten.
Elk jaar maken de jongste kleuters kennis met Bumper. Hier nemen we de tijd voor en dit gaat in goed overleg, omdat sommige leerlingen het in het begin spannend kunnen vinden. De ervaring leert dat dit na de eerste kennismaking al is opgelost. Bumper heeft een hypoallergene vacht en dit zorgt voor minder tot geen allergische reacties.
Wouter leest niet graag en komt zo niet aan de “leeskilometers” die zo belangrijk zijn. Na overleg met zijn juf en zijn ouders besluiten we Bumper in te zetten om het leesplezier te ontwikkelen.
“Vertel Bumper maar welk boek je gaat lezen, laat het boek maar zien en begin maar.” Wouter vindt het maar vreemd, maar Bumper snuffelt al aan het boek. Aarzelend begint hij te lezen. Maar er gebeurt niks, geen commentaar, geen verbeteringen, niks van dat alles. Bumper ligt gezellig naast hem.
Wouter laat haar een plaatje zien en Bumper tilt haar koppie even op. Tijdens het lezen gaat het handje van Wouter naar Bumper en voorzichtig begint hij tijdens het lezen te aaien. Na een minuut of tien is het tijd om te stoppen en sluiten Wouter en Bumper samen af met een spelletje. Na het spelletje loopt Wouter samen met Bumper terug naar de klas.
De volgende keer -als Bumper Wouter weer komt halen- heeft Wouter zijn boekje al klaar liggen, grijpt de riem en weet de weg…… met plezier leest hij Bumper nu regelmatig voor. En dat was in dit geval ons doel: leesplezier ontwikkelen!
